ΚΡΑΥΓΗ

Δεν αντέχω άλλο!!

Αυτή η φράση  έχει κάνει όμηρο το μυαλό μου. Δεν με αφήνει να πάρω μια ανάσα. Δεν αντέχω άλλο, να βλέπω χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι.

Ζω σε μια κοινωνία θηρίων. Καταστρέφει το μέλλον των χωρών σφαγιάζοντας τα παιδιά τους.

Όχι δεν το χωράει  ανθρώπινος νους κάτι τέτοιο. Ποιος πλάθει τόσο απάνθρωπα σενάρια και έπειτα με περισσή απλότητα τα κάνει έργα; Ποιος;

Δεν έχω όπλα , όπλο μου μόνο αυτές οι λίγες γραμμές εδώ που … κανένας δεν καθίσει να ασχοληθεί μαζί τους.

Δεν αντέχω να βλέπω μικρά προσωπάκια που δεν πρόλαβαν να πουν λεξούλες καν , σαν ζώα πεταμένα στον δρόμο. Δεν αντέχω.  Δεν είναι μακριά το θηρίο. Θα θελήσει να βλάψει και εμάς. Άνθρωποι και εμείς σαν και εκείνους που χάθηκαν στην Συρία. Σαν εκείνους που χάνονται κάθε ημέρα κάτω από τέτοιου είδους καθεστώτα κανιβάλων

.

Θα ήθελα να είχα ένα μαγικό ραβδί , να κάνω μια κίνηση και να καθαρίσω όλα αυτά τα δαιμόνια από τη γη . Να γίνει ο κόσμος αλλιώτικος. Να αγαπάμε, να θεωρούμε όλους τους ανθρώπους ίδιους. Γίνεται;

Κουράστηκα….