O φάρος του νησιού πάντα εκεί να ανάβει να μου δείχνει τον δρόμο για την αγκαλιά σου. Από μικρό παιδάκι ακόμα παρατηρούσα κάθε σου κίνηση, θαύμαζα εσένα και την σοφία που κατείχες.
Αγράμματη, μεγάλη και με δυσκολία έμαθες να γράφεις το όνομα σου,το θυμάμαι σαν τώρα που μας έκανες παράπονα ότι δεν θα τα καταφέρεις. Τα κατάφερες όμως και όλα σου τα εγγόνια είμαστε τόσο περήφανα για εσένα.
Αυτή όμως η άγνοια για την γραφή και την ανάγνωση ποτέ δε σε εμπόδισαν να μας διδάξεις. Τα λόγια σου γεμάτα σοφία , με γαλούχησαν με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα.
Το καφέ μαντήλι κάλυπτε τα ολόλευκα μαλλιά σου,μου έκανε εντύπωση η ευλάβεια που το φόραγες αλλά και το πόσο περιποιημένη παρά τα χρόνια σου ήσουν.
Παππού δεν γνώρισα μα η εικόνα του ολοζώντανη μπροστά μου από τις δικές σου περιγραφές. Η ζωή σου ένα μεγάλο βιβλίο γεμάτο από ανατροπές. Γνώρισες πόνο , πόλεμο, πείνα δυστυχία , τίποτα όμως αγαπημένη μου Κατίνα δεν σε άγγιξε.
Δυνατή αγέρωχη , στάθηκες όρθια. Αυτό μας έμαθες , αυτό μου έμαθες την δύναμη της ψυχής. Το να ξυπνώ το πρωί και να λέω ευχαριστώ για την ανάσα που μου χάρισε για άλλη μια ημέρα.
Οι ιστορίες σου πάντα με καθήλωναν με σχεδόν ανοιχτό το στόμα παρακολουθούσα τις περιγραφές σου. Δεν κατέχω τι ήταν αλήθεια και τι ψέμα , ξέρω όμως ότι έδωσες ώθηση στο μυαλό να ονειρευτεί. Ότι όπλισες το χέρι να γράψει.
Είναι υπέροχο να φέρεις το όνομα μιας γυναίκας σαν και εσένα, είμαι πολύ περήφανη που είμαι εγγονή σου. Και αν έχεις φύγει εδώ και δυο χρόνια , τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την εικόνα σου.
Στην αγαπημένη μου γιαγιά Κατερίνα Μπουγαζιανού Σωπύλη.
Αγράμματη, μεγάλη και με δυσκολία έμαθες να γράφεις το όνομα σου,το θυμάμαι σαν τώρα που μας έκανες παράπονα ότι δεν θα τα καταφέρεις. Τα κατάφερες όμως και όλα σου τα εγγόνια είμαστε τόσο περήφανα για εσένα.
Αυτή όμως η άγνοια για την γραφή και την ανάγνωση ποτέ δε σε εμπόδισαν να μας διδάξεις. Τα λόγια σου γεμάτα σοφία , με γαλούχησαν με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα.
Το καφέ μαντήλι κάλυπτε τα ολόλευκα μαλλιά σου,μου έκανε εντύπωση η ευλάβεια που το φόραγες αλλά και το πόσο περιποιημένη παρά τα χρόνια σου ήσουν.
Παππού δεν γνώρισα μα η εικόνα του ολοζώντανη μπροστά μου από τις δικές σου περιγραφές. Η ζωή σου ένα μεγάλο βιβλίο γεμάτο από ανατροπές. Γνώρισες πόνο , πόλεμο, πείνα δυστυχία , τίποτα όμως αγαπημένη μου Κατίνα δεν σε άγγιξε.
Οι ιστορίες σου πάντα με καθήλωναν με σχεδόν ανοιχτό το στόμα παρακολουθούσα τις περιγραφές σου. Δεν κατέχω τι ήταν αλήθεια και τι ψέμα , ξέρω όμως ότι έδωσες ώθηση στο μυαλό να ονειρευτεί. Ότι όπλισες το χέρι να γράψει.
Είναι υπέροχο να φέρεις το όνομα μιας γυναίκας σαν και εσένα, είμαι πολύ περήφανη που είμαι εγγονή σου. Και αν έχεις φύγει εδώ και δυο χρόνια , τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την εικόνα σου.
Στην αγαπημένη μου γιαγιά Κατερίνα Μπουγαζιανού Σωπύλη.
Σε αγαπώ.
ReplyDelete