Κισμέτ...

Σκέφτομαι έντονα καμιά φορά, αν είναι αλήθεια αυτό που λένε οι παλαιότεροι, κισμέτ ή αλλιώς το πεπρωμένο. Άραγε το φτιάχνουμε μόνοι μας ή μήπως είναι γραμμένο στα κατάστιχα του ΘΕΟΥ πολύ πριν γεννηθούμε!

Πάλι αναρωτιέμαι αν είναι προγεγραμμένη η ζωή μας, τα λάθη που κάνουμε, είναι κι αυτά ένα παιχνίδι που μας οδηγεί τελικά σε αυτό που έχει φανταστεί ο μεγαλοδύναμος για τον καθένα μας; Αναπάντητα ερωτήματα...

Όταν ήμουν πολύ μικρότερη, νόμιζα ότι αναλόγως με το τι πράττω στην ζωή μου αυτή με οδηγεί . Αργότερα κατάλαβα ότι …ότι και να κάνω, όσες προσπάθειες, αυτό που είναι να γίνει θα γίνει και θα με πάει σε μονοπάτια που ή θα τα περπατήσω ή θα κάτσω άπραγη.

Η ζωή μου έχει αποδείξει ότι δεν έχει σημασία να στεναχωρηθώ για κάτι που αναπόφευκτα θα έρθει . Το μυαλό έχει την ικανότητα να δέχεται την νέα κατάσταση...

Αυτό που ξέρω ότι μπορώ να κάνω, είναι να φέρω την νέα κατάσταση στα μέτρα μου , να ζήσω μέσα σε αυτή χωρίς στεναχώριες και κλάματα.

Κάποτε το έκανα αυτό, τώρα μου είναι πολύ - πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθω, νιώθω ότι δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου. Σαν έρμαιο τον αφήνω να δέχεται τις καταστάσεις και να με επηρεάζουν, σε σημείο να κλείνομαι όλο και πιο πολύ στον εαυτόν μου
Κατερίνα Σωπύλη Μπουγαζιανού 4/6/2011